Rasy należące do grupy łajek #4 (Łajka zachodniosyberyjska)

Łajka zachodniosyberyjska - jedna z ras psów, należąca do grupy szpiców myśliwskich, zaliczana do grupy łajek.

Wygląd ogólny

Pies średniej wielkości o mocnej budowie. Wysokość w kłębie 54-60 cm dla psów, suki 52-58 cm.

Ogon

Niezbyt długi, opuszczony w dół sięga do stawu skokowego lub jest o 1-2 cm krótszy.

Ogon zwykle jest ciasno zakręcony i przyciśnięty do grzbietu lub biodra, albo zakręcony sierpowato i noszony nad grzbietem.

Szata i umaszczenie

Szata składa się z włosów okrywowych oraz miękkiego, gęstego podszerstka. Włosy okrywowe grube i proste, ułożone równolegle do ciała. U psów na szyi i barkach włosy są odstające i tworzą kołnierz.

Charakter

Pies samodzielny, niezależny, lecz równocześnie nawiązujący głęboką więź ze swoim właścicielem. Zawsze przyjazny w stosunku do ludzi, choć zdarza mu się, rzadko, wykazywać agresję wobec innych psów.

Jak wszystkie szpice, łajka zachodniosyberyjska jest psem niepokornym, niechętnie wykonującym nużące polecenia. Wykazuje dużą wrażliwość na sposób traktowania. Pies ukarany przez właściciela, choćby podniesieniem głosu, może stracić do niego zaufanie i nabrać dystansu. Z drugiej strony jednak, właściwie układana i dobrze traktowana przez właściciela łajka, wiąże się z nim bardzo mocno emocjonalnie i staje się najwierniejszym przyjacielem.

Łajka jest inteligentna i uczy się szybko, co nie oznacza, że chętnie wykonuje polecenia. W szkoleniu jako zasadę należy przyjąć stosowanie atrakcyjnych dla psa form, przypominających zabawę, częste zmienianie wykonywanych ćwiczeń, motywowanie psa nagrodami. Żadnych efektów nie przyniesie surowa dyscyplina i ostre traktowanie psa. W takich warunkach przestanie on współpracować z właścicielem.

długość życia: 10-12 lat

pielęgnacja: standardowa

 Łajka zachodniosyberyjska jest najpopularniejsza ze wszystkich łajek, głównie ze względu na wygląd oraz umiejętność polowania na dużą zwierzynę, np. łosie, czy niedźwiedzie.

sierść: średniej długości, gęsta

umaszczenie: białe, czarne, rude, płowe, łaciate, słomkowe, wilczaste

budowa: smukła głowa z uszami porośniętymi gęstą sierścią; mocna szyja; dobrze umięśniony tułów; długie, silne nogi; ciasno skręcony ogon

ciężar: 17-23 kg

wzrost: 52-61 cm

Kategorycznie zabrania się trzymanie łajki w mieszkaniu, a tym bardziej w mieście. Najlepiej, by pies zamieszkał w domu z ogrodem, nadałby się wtedy na bardzo dobrego psa stróżującego. Pies ten potrzebuje dużo ruchu, jest zwinny, szybki i niezwykle wytrzymały. Potrafi całymi godzinami brodzić w śniegu. Najlepiej, gdyby trafił w ręce myśliwego, który chodzi na polowania, wtedy zabierałby też na nie swojego psa.

Łajki zdecydowanie nie są psami rodzinnymi, tolerują dzieci, lecz nie są do nich pozytywnie nastawione. „Tarmoszenie”, nadmierne głaskanie, krzyki mogą wyzwolić u psa agresję. 

Łajki są psami myśliwskimi. Ich życiem jest polowanie. Cicho tropią zwierzynę (od zajęcy i wiewiórek po łosie i niedźwiedzie), a potem głośno ujadając, wystawiając ją myśliwemu.