Wzorzec łajki zachodniosyberyjskiej.

WZORZEC ŁAJKI ZACHODNIOSYBERYJSKIEJ 

POCHODZENIE:                 Rosja

UŻYTKOWOŚĆ:                  Wszechstronny pies myśliwski

KLASYFIKACJA FCI:        Grupa 5 Szpice i psy pierwotne. 
                                               Sekcja 2 Nordyckie psy myśliwskie. 
                                               Obowiązują próby pracy
WAŻNE PROPORCJE:      Długość tułowia większa od wysokości w kłębie w proporcji 100 do 

                                               03-107% u psów i 100 do 104-108 % u suk. 

                                               Wysokość w kłębie większa od wysokości w zadzie o 1 - 2 cm u 
                                               samców, u suk o 1 cm lub taka sama. 
                                               Długość głowy wyraźnie większa od jej szerokości. 
                                               Długość kufy równa długości czaszki lub nieco mniejsza. 
                                               Długość nóg od podłoża do łokcia nieco większa od połowy 
                                               wysokości w kłębie. 
ZACHOWANIE:                  Pies zrównoważony, ale 
                                              pełen energii, o doskonale rozwiniętym węchu i umiejętności 
                                              odnajdywania zwierzyny, o ogromnej pasji myśliwskiej, z 
                                              entuzjazmem poluje zarówno na ptactwo, jak na zwierzynę sierścistą. 
                                              Pewny siebie i raczej niewylewny w kontakcie z obcymi. 

GŁOWA:                              Sucha, klinowata, proporcjonalna do wielkości psa.                                                                                     Oglądana z góry kształtem przypomina trójkąt równoboczny. 

MÓZGOCZASZKA:           Mózgoczaszka umiarkowanie szeroka, węższa u suk niż u psów.

Czaszka:                               Wydłużona, wyraźnie dłuższa jak szeroka, oglądana z 

                                              przodu płaska lub nieznacznie zaokrąglona. Linie profilu równoległe, 

                                              grzebień strzałkowy i guz potyliczny wyraźny, potylica zaokrąglona. 

                                              Łuki nadoczodołowe niezbyt rozwinięte. 

Stop:                                     Słabo wyrażony. 

TRZEWIOCZASZKA: 

Nos:                                      Średniej wielkości, czarny, u psów białych tolerowany 

                                             jaśniejszy, brązowawy. 

Kufa:                                     Umiarkowanie szpiczasta, poszerzająca się na wysokości 

                                             kłów. Jej długość wynosi połowę długości głowy lub nieco mniej. 

                                             Oglądana z profilu kufa jest umiarkowanie klinowata. 

Wargi:                                  Przylegające. 

Uzębienie:                            Zęby duże, białe i mocne, równomiernie rozstawione i 

                                             nieścieśnione. Uzębienie kompletne (42 zęby zgodnie z wzorem 

                                             zębowym), zgryz nożycowy. 

Policzki:                               Kości policzkowe niezbyt mocno wykształcone.. 

Oczy:                                    Niewielkie, owalne, skośne, osadzone dość głęboko (bardziej, 

                                             niż u innych łajek) o skupionym i inteligentnym wyrazie. Barwa oka 

                                             ciemno brązowa lub w różnych odcieniach brązu, stonowanych z 

                                             umaszczeniem. 

Uszy:                                    Stojące, wysoko osadzono, ruchliwe, małżowiny niezbyt 

                                             grube. 

SZYJA:                                Umięśniona, sucha i długa – jej długość równa jest 

                                            długości głowy. Na przekroju owalna, osadzona pod kątem około 

                                            45°-55° do poziomu. 

TUŁÓW: 

Linia górna:                        Mocna, lekko opadająca od kłębu do nasady ogona. 

Kłąb:                                  wyraźny, zwłaszcza u samców. 

Grzbiet:                              Mocny, prosty, dobrze umięśniony, umiarkowanie szeroki. 

Lędźwie:                             Krótkie, średniej szerokości, dobre umięśnione, lekko 

                                            łukowato wysklepione. 

Zad:                                    Szeroki, średniej długości, lekko opadający. 

Klatka piersiowa:               Średniej głębokości (sięga łokcia), szeroka, długa, 

                                            na przekroju owalna. 

Linia dolna i brzuch:           Podciągnięta, wznosi się lekko ku tyłowi. 

OGON:                              Mocno zwinięty, noszony nad grzbietem lub na biodrze. 

                                           Wyciągnięty sięga do stawu skokowego, ale może być o 1 – 2 cm 

                                           krótszy. 

KOŃCZYNY 

KOŃCZYNY PRZEDNIE: 

Wygląd ogólny:                 Oglądane z przodu proste, ustawione równolegle i 

                                          umiarkowanie szeroko. Długość kończyny od podłoża do łokcia 

                                          nieco większa od połowy wysokości w kłębie. 

Łopatka:                           Długa i wyraźnie skośnie ustawiona. 

Ramię:                              Długie, skośnie ustawione, umięśnione, tworzy wyraźny kąt  z łopatką.

Łokcie:                              Dobrze przylegające do tułowia, ustawione w płaszczyznach 

                                         równoległych do osi ciała. 

Przedramię:                     Długie, proste, nie ciężkie, umięśnione, na przekroju 

                                         owalne. 

Śródręcze:                        Niedługie, oglądane z boku lekko nachylone w stosunku 

                                         do podłoża. Dodatkowe palce niepożądane. 

 Łapa:                              Owalna, wysklepiona, o zwartych palcach, środkowe palce 

                                         trochę dłuższe. 

KOŃCZYNY TYLNE: 

Wygląd ogólny:                Umięśnione, dobrze kątowane we wszystkich 

                                         stawach. Oglądane z tyłu są proste i równoległe. 

Udo:                                 Średniej długości, ustawione skośnie. 

Kolano:                            Dobrze kątowane. 

Podudzie :                        Średniej długości, skośnie ustawione, nie krótsze od uda. 

Śródstopie:                       Ustawione niemal pionowo. Przy oglądaniu z boku 

                                         pionowa linia, przeprowadzona od guza siedzeniowego do podłoża, 

                                         przebiegnie tuż przed śródstopiem. Wilcze pazury niepożądane. 

Łapa:                               Okrągła lub trochę owalna, wysklepiona, o zwartych palcach, 

                                         nieco mniejsza od przedniej. Środkowe palce trochę dłuższe. 

CHODY:                          Swobodne, energiczny. Najbardziej typowy jest krótki kłus, 

                                         przechodzący w galop. 

SKÓRA:                          Dostatecznie gruba i elastyczna, bez fałd i podskórnej tkanki 

                                         łącznej. 

SZATA 

Sierść:                              Włos okrywowy prosty i twardy, podszerstek miękki, obfity i 

                                         wełnisty. Na głowie i uszach sierść krótka, gęsta i lśniąca. Na 

                                         łopatkach i szyi dłuższy włos tworzy kryzę, na policzkach bokobrody. 

                                         U samców dłuższy włos na kłębie. 

                                         Na kończynach włos krótki, twardy i gęsty, na tylnych krawędziach 

                                         dłuższy. Na udach portki, ale niezbyt długie. Łapy owłosione między 

                                         palcami. Ogon pokryty prostym, twardym włosem, na spodzie nieco 

                                         dłuższym, ale nie tworzącym pióra.   z łopatką

Maść:                                Szara z czerwonobrązowym, płowa, czerwona, szara w 

                                          rozmaitych odcieniach, jednolita lub łaciata. Biała. 

WIELKOŚĆ: 

Wysokość w kłębie :         Psy 55 - 62 cm. Suki 51 - 58 cm. 

WADY :                           Wszelkie odchylenia od podanego wzorca powinny być 

                                          uznawane za wady i oceniane w zależności od stopnia nasilenia i 

                                         wpływu na zdrowie i sprawność zwierzęcia oraz zdolność 

                                         wykonywania pracy. 

•  Odchylenia od typu płci. 
•  Niewielka nerwowość i brak pewności siebie wobec obcych. 
•  Brak grzebienia strzałkowego i guza potylicznego, garbonos. 
•  Jasne oczy. 
•  Jasna pigmentacja nosa, warg i powiek. 
•  Braki do 4 zębów P1 iP2. 
•  Zgryz cęgowy po ukończeniu 6 lat życia. 
•  Uszy nisko osadzone, miękkie, mało ruchliwe. 
•  Zad poziomy, trochę zapadnięty. 
•  Strome łopatki, łokcie wkręcone do wewnątrz albo na zewnątrz. 
•  Klatka piersiowa płaska, trochę płytka. 
•  Łapa płaska lub luźna.. 
•  Cętki w tym samym odcieniu co maść podstawowa na łapach i  głowie. 
•  Brak podszerstka, kryzy i bokobrodów poza okresem linienia. 
•  Związany ruch. 
•  Wzrost większy o ponad 2 cm od dopuszczalnego u suk i mniejszy o ponad 2 cm u suk. 

WADY DUŻE: 

•  Wyraźne odchylenia od typu płci.. 
•  Nadpobudliwość. 
•  Psy w suczym, a suki w samczym typie.
•  Otyłość lub wychudzenie. 
•  Wyraźny stop, zadarty nos, krótka kufa, luźne wargi. 
•  Depigmentacja nosa, warg lub powiek. 
•  Oczy okrągłe, nieskośne, wyłupiaste, żółte, luźne powieki. 
•  Braki zębów, zęby małe, rzadko rozstawione. 
•  Uszy stojące na boki, okrągłe na końcach, zbyt duże, grube. 
•  Grzbiet zapadnięty lub wysklepiony. 
•  Lędźwie długie, wąskie, zapadnięte lub wypukłe, Przebudowane. 
•  Płytka klatka piersiowa. 
•  Ogon zbyt długi, zbyt krótki, nie dotykający grzbietu lub biodra. 
•  Łapy wyraźnie skierowane na zewnątrz lub do wewnątrz, krzywe. Bardzo miękkie śródręcza. 
•  Kończyny tylne strome lub przekątowane, wąsko ustawione, iksowate. 
•  Ruch ciężki, nie dość wydajny, sztywny lub poplątany. 
•  Zbyt długi włos na tylnych stronach przednich kończyn, pióro na ogonie. 
•  Sierść falista, kędzierzawa, miękka lub zbyt długa, z przedziałkiem na grzbiecie i kłębie. 
•  Obfite cętkowanie w odcieniu maści zasadniczej na głowie i kończynach. 
•  Cętki w innym kolorze niż maść podstawowa. 
•  Maść czarna lub biało czarna. 
•  Odchylenie o więcej jak 2 cm od wzorcowej wielkości, wysokość w kłębie mniejsza niż w zadzie. 

WADY DYSKWALIFIKUJĄCE: 

•  Agresja lub wyraźna lękliwość. 
•  Wyraźne wady budowy lub zaburzenia charakteru. 
•  Nieprawidłowy zgryz. 
•  Krzywe szczęki. 
•  Brak 4 lub więcej zębów, w tym P1 i M3. Nadliczbowe siekacze. 
•  Oczy częściowo lub w całości porcelanowe.
•  Uszy półstojące lub wiszące. 
•  Ogon z pióropuszem, prosty jak u wydry, szablasty, szczątkowy. 
•  Sierść zbyt krótka lub zbyt długa. 
•  Maść genetycznie czekoladowa lub błękitna, pręgowana, albinotyczna. 

 N.B. : Samce muszą mieć dwa normalnie wykształcone jądra w pełni wyczuwalne w mosznie./ http://www.zkwp.pl/zg/wzorce/306.pdf